EL EMBARQUE: HIMNO A LA FLOTA DE MAGELLANES

Ang tulang ito ay ginawa ni Rizal noong siya ay nag-aaral sa Ateneo bilang isang pagsasanay sa pagsulat ng tula. Ang pagkakagawa ng tulang ito para sa amin ay literal na literal.

Nag umpisa ang tula sa paglalarawan ni Rizal sa araw na iyon, na ang araw ay mataas at masayang nagbiigay liwanag sa Barrameda, kung saan mayroong kasiyahan, “movement reigned everywhere”. Mayroong kasiyahan sapagkat naghahanda na ang mga barkong lumayag sa tinutuklas pa lamang na mundo kasama ang mga marangyang mandirigma kasama ang kanilang mga sandata upang manakop.

Nagkakasiyahan na sa siyudad, kung saan masaya at ang pakiramdam ng tagumpay ay nararamdaman na ng lahat. At ang mga barkong ito ay pinapaulanan ng napakaraming paputok, marahil isang sensyas ng pagsisiya at para sa mabuting kapalaran ng mga mandirigma habang naglalakbay. At ang mga Español ay ipinagmamalaki ang kanilang mga sundalo sa pagsaludo para sa kanila. At sabi ng España, paalam minamahal kong mga anak, mandirigma ng ating tinubuang lupa. Paunlakan niyo ang ating bayan ng karangalan sa pagtatahak sa karagatan.

Para kay Rizal, isa daw itong kabayanihan, ang pagtatahak sa mapanganib na karagatan, ang pagtuklas ng mga hindi pa natutuklasan para sa sariling bayan, at ang pananakop sa mga ito para sa sariling bayan.

Sa tulang ito, kahit na hindi Pilipinas at Pilipino ang inilalarawan ni RIzal, makikita na ang pagiging pagka makabayan ni Rizal. Ang pagmamahal ng mga mamamayan sa kanilang bayan. Ang pagsasakripisyo para sa sariling bayan, ang pagiging isang bayani para sa sariling bayan.